هر یک قوة چهل مرد را دارند

دل‌هایشان مانند پارة آهن یا پارة فولاد محکم می‌گردد

از شیر دلیرتر می‌شوند

از نیزه‌ کاری‌تر خواهند بود

شمشیر آن‌ها از آسمان می‌آید، در حالی که اسامی خود و پدراشان بر روی آن‌ها نوشته شده است

عاشق و مطیع امام(ع) هستند مانند اطاعت یک کنیز از مولایش

بر روی زمین که راه می‌روند زمین افتخار می‌کند و می‌گوید «مرّ بی صاحب القائم؛ یاور حضرت قائم(ع) از من عبور کرد.»

اگر بر کوه‌ها بگذرند، کوه‌ها در هم فرو ریزند

دست از شمشیرهای خود باز نمی‌گیرند تا آن که خدای تعالی راضی شود

پارسایان شب

شیران روز

اینان تنها از خدای متعال می‌ترسند

فریاد «لا إله إلّا الله» آنان بلند است

همواره آرزوی شهادت را دارند

بادهای مختلف آن‌ها را از مسیر حق جدا نمی‌کند

اکثر این 313 نفر جوانند

اکثر این 313 نفر عجمی هستند

شعار یاران حضرت مهدی(ع)، «یالثارات الحسین؛ بیاید به خون‌خواهی حسین» است.1